Gedwongen door omstandigheden springt Eneco op één plek wat minder ruw met bomen om

Eneco Warmte heeft een dubieuze staat van dienst waar het gaat om de zorg voor bomen waar de stadsverwarming vernieuwd of gerepareerd wordt. Tot voor kort was het gebruik dat Eneco dwars door wortelpakketten van bomen heen hakte als die op zijn weg zaten en was het gebruik van alles en nog wat tegen bomen aan te stapelen als dat gemakkelijk uitkwam.

Dit handelen van Eneco heeft in belangrijke mate van doen met de wijze waarop B&W van Utrecht zich tot het onderwerp verhoudt.

B&W heeft bijna alle taken die ertoe doen gemandateerd aan het ambtelijk apparaat. B&W handelt kennelijk alsof het dat een delegaat betreft, want er wordt bijna niet omgekeken naar wat de ambtenaren ervan maken.

Voor het vernieuwen of repareren van de stadsverwarmingsleiding is een zogenoemde opbreekvergunning vereist. Die door ambtenaren grif verleend wordt.

Gebruikelijk is dat de vergunning niet aangeeft wat er precies vergund wordt. Ook is het gebruik om in de vergunning geen of geen effectieve voorschriften te geven met betrekking tot de bescherming van de omgeving, in het bijzonder bomen. Dit is bijzonder merkwaardig omdat de gemeente op grond van zijn Handboek Bomen 2018 die voorschriften wel moet geven. Een nalatigheid dus.

Eneco is in zijn aanvraagdocumenten ook niet duidelijk over wat men precies wil doen en op welke wijze. De gemeente vindt dat kennelijk best want men verklaart Eneco in zijn aanvragen niet niet-ontvankelijk.

Een volgend vast gegeven is dat de aanvraag van de opbreekvergunning door B&W niet wordt bekend gemaakt. Daardoor heeft niemand de mogelijkheid een zienswijze in te dienen, bijvoorbeeld: zorg voor effectieve voorschriften met betrekking tot de bescherming van de omgeving.

Vervolgens wordt de vergunning verleend, maar deze wordt angstvallig geheimgehouden. Er zou eens iemand bezwaar kunnen maken tegen de vergunning van de bevriende relatie.

Toch staat er steevast in de vergunningen dat belanghebbenden binnen 6 weken bezwaar kunnen maken. Maar als de vergunning geheim gehouden wordt kan geen enkele belanghebbende er kennis van nemen. De belanghebbende schiet pas wakker als er feitelijk in boomwortels wordt gehakt of enkele dagen voor aanvang van het werk Eneco in een slecht geschreven briefje laat weten dat bijvoorbeeld de toegang tot de woning ernstig belemmerd zal worden, de levering van warmte een tijdlang wordt stopgezet, er tussen bomen gewerkt zal worden. De belanghebbende heeft als gevolg van het gedrag van B&W dan het nakijken.

Door langdurig pushen van de UBS achtte Eneco zich gedwongen in het gebied tussen de Stadschouwburg en het Spoorwegmuseum in de nabijheid van bomen te werken met een soort zandstofzuiger, waardoor er niet meer delen van de boomwortelpakketten afgehakt worden, maar de aarde tussen de wortels vandaan gehaald wordt. De wortels kunnen dan opzij worden gebogen.

De komende tijd zal de UBS zich inzetten voor (toch noodzakelijke) verdere verbetering van dit proces en B&W gaan pressen vergunningaanvragen alsook vergunningen voor het opbreken bekend te maken. Als dat resultaat heeft zijn belanghebbenden tijdig op de hoogte en kunnen zich – indien gewenst – mengen in het vergunningverleningsproces.

VTH vindt bomenkap (legesopbrengst) belangrijker dan het behoud van bomen. (Klimaatnoodtoestand)

Aanvraag: “Wij hebben dit huis net gekocht wat erg gedateerd is, wij gaan dit huis opknappen en hierbij pakken we ook de voortuin aan. Er staat in de voortuin een boom die wij dan gelijk weg willen halen, de Schoolstraat is een straat zonder parkeerplaatsen en door de boom weg te halen kunnen wij een extra parkeerplek realiseren” en “Er komen meerdere cipressen en andere beplanting terug in de voortuin.” Het oordeel van Streetview: https://www.google.nl/‌maps/@52.1107371,5.0138502,3a,75y,317.71h,100.78t/‌data=!3m6!1e1!3m4!1sv0xHMkmBk-DMky4IOisi6Q!2e0!7i13312!8i6656?hl=nl

Aangevraagd werd het kappen van één boom. De aanvraag is onvolledig omdat een zogenoemde Bomenparagraaf ontbreekt, net zoals een herplantplan.

https://zoek.officielebekendmakingen.nl/gmb-2020-81327.html

Op 9 juni 2020 werd de vergunning verleend. Eén boom mag gekapt worden en vier Italiaanse cypressen (Cupressus sempervirens ‘Stricta’) dienen aangeplant te worden langs de oprit. De herplanttekening (die overigens niet bij de aanvraag zat) maakt deel uit van de beschikking, aldus VTH.

https://zoek.officielebekendmakingen.nl/gmb-2020-148979.html

Opnieuw bekruipt ons de gedachte dat de kapbepalingen in de APV niet gericht zijn op boombescherming maar op het ophalen van gemeentebelastingen (leges). Het beleidsonderdeel bomen kappen kan voor de duidelijkheid beter verhuizen naar de portefeuille van de wethouder financiën.

Een buurboom die bijna niks te doen heeft ?

Al enige tijd lezen we in kapvergunningteksten die het vergunningbesluit zouden moeten ‘onderbouwen’ dat “…. er bij verwijdering van de bomen vervangende bomen in de directe omgeving staan die de ecologische waarde/functie over kunnen nemen”.

Deze tekst, die in kringen van echte ecologen reacties van verwondering en hoon oplevert, heeft een merkwaardige inhoudsbetekenis.

Er staat eigenlijk: de te verwijderen boom kunnen we eigenlijk gemakkelijk missen want de buurboom die heeft zo weinig omhanden, heeft zo weinig benutte capaciteit (- “kijk daar, daar zit de capaciteitsruimte “ -),

  • die neemt de vogels, vleermuizen en insecten van de te kappen boom er in zijn takken wel bij (“jongens allemaal wat opschikken! Nee. Niet vechten”),
  • bij die boom gaat het fotosynthetisch proces dubbel zo hard werken (koolstofdioxide en water omzetten in suikers zoals glucose),
  • de boom produceert dubbel zo veel zuurstof,
  • het voor de boom zo noodzakelijke bodemleven wordt van de te kappen boom op transport gezet naar de buurboom,
  • de schaduw van en de hittestress dempende werkzaamheid van de buurboom verdubbelt,

Hoewel er rechters zijn die van de onzin diep onder de indruk zijn, staat de geciteerde tekst hoog genomineerd voor de jaarlijkse prijs Baarlijke Nonsens.

De tekst maakt wel duidelijk dat de gemeentedienst zich in meer bochten moet wringen om de schijn op te houden dat het kapbesluit op feiten steunt en deugdelijk onderbouwd is. In overleg is en wordt dit aan de orde gesteld.

Klimaatnoodtoestand. Wat is dat? Dat is business-as-usual !

“De gemeente Utrecht heeft in de nacht van donderdag op vrijdag tijdens een vergadering in de raad de klimaatnoodtoestand uitgeroepen. Met het uitroepen van de noodtoestand belooft de gemeente alle nodige maatregelen te nemen om klimaatverandering tegen te gaan. (……….)  Donderdagavond vond er ook een protest plaats in Utrecht. Op het Stadshuisplein stond een handjevol demonstranten van Extinction Rebellion. Zij riepen de gemeente op om de klimaatnoodtoestand uit te roepen.”

(Nu.nl, 12 juli 2019)

We zijn een jaar verder en rond dit onderwerp is het oorverdovend stil, zowel aan de kant van B&W als van de raadsfracties die de motie steunden. Hebben we te maken met padvindersgedrag: iedere dag een goede daad (zonder dat er samenhang en continuïteit in zit)? Waarschijnlijk wel. De motie vroeg ook niet om concrete maatregelen, of om een richting van maatregelen.

De motie eindigde ook met de woorden “…. en gaat over tot de orde van de dag”, oftewel business as usual.

Na de motie is er in de gelederen van het gemeentebestuur slechts één keer het woord ‘klimaatnoodtoestand’ gevallen, in de gemeenteraadsvergadering van 16 november 2019, uit de mond van de CDA-fractievoorzitter.

Willen Utrechters met betrekking tot het klimaat in de stad verbetering, dan zullen ze zich politiek, niet alleen in het stemhokje, moeten manifesteren.

Stadsuitbreiding ten koste van bomen en ecologie

Op een niet na te volgen wijze zou besloten zijn dat Utrecht moet uitbreiden tot enkele maten groter. Was het inwoneraantal op 1 januari 2000 nog 233 667, men wil in 2025 de 400.000 aantikken. In 2040 zal Utrecht naar verwachting van enkele jaren geleden tegen de 455.000 aan zitten.

Het leven (wat niet hetzelfde is als economisch gewin) in de grote stad wordt door zo’n extreme groei er niet beter op, zoals veel voorbeelden van elders laten zien.

De stadsuitbreiding verloopt niet zachtzinnig. Bestaande structuren in wat eerst nog natuur of agrarisch gebied was worden grotendeels vernietigd, dit ondanks het behoud van vroegere toponiemen en hier en daar een slootje of weggetje in gewijzigde vorm handhaven. Met de natuurlijke omgeving gaat het niet anders. Opvallend is het verdwijnen van duizenden bomen, die erg belangrijke structuurdragers, kapstokken van de ecologie zijn.

Je zou zeggen dat dat in een stad met zoveel groen in de politiek, in naam en partijkleur, wel beter kan. Nee dus. De stedenbouwkundigen behandelen het gebied op hun tekenblad grotendeels als een leeg gebied en hebben er een handje van over boomstructuren heen te plannen. Bomen moeten dan verdwijnen, zo vinden de stedenbouwkundigen en de industrieel werkende projectontwikkelaars en aannemers.

In Finland (op de Faeröer-eilanden na het gebied met de grootste boomdichtheid in Europa) wordt om de bomen heen gebouwd (1), wat ook verrassende, speelse stratenpatronen oplevert, alsof de nieuwbouwlocatie langzaam en organisch gegroeid is. Finland heeft dan ook de oudste, dikste en hoogste bomen van Europa (2).

Het is te hopen dat de Utrechtse bevolking tegen het naderen van de volgende lokale verkiezingen hier flink stennis over gaat maken en dat er daarna veel verandert.