Bomen kosten geld, nieuwbouw levert juist geld op.

Nieuwbouw daar wordt aan verdiend. Niet in het minst door de gemeente. Denk aan de grondopbrengst, maar ook aan de leges die voor bouwvergunning moeten worden betaald en de opbrengst van de WOZ. Nieuwbouw is voor de gemeente een  verdienmodel én een groot werkverschaffingsproject voor een heel leger ambtenaren.
Daarom zijn de gemeente en bouwend nederland twee handen op één buik, gezworen kameraden. Projectontwikkelaars kunnen er van op aan dat ambtenaren van de gemeente Utrecht zich het vuur uit de sloffen lopen om nieuwbouwprojecten te voorzien van een zgn “ruimtelijke onderbouwing” en Juridische Zaken die projecten verdedigt bij de bestuursrechter als burgers bezwaar maken.

In zgn. intentieovereenkomsten verplicht de gemeente zich van te voren (als nog helemaal niet bekend is hoe die projecten er uit zien) te zorgen dat de benodigde vergunningen er komen. Hoe dat valt te rijmen met een onpartijdige overheid valt niet uit te leggen, maar daar maakt de gemeente Utrecht zich ook niet druk om.

Dat er bomen plaats moeten maken voor al die nieuwbouw wordt door de gemeente als vanzelfsprekend beschouwd. Het college of de gemeenteraad zal nooit besluiten: “dit gaat te ver, dat kost teveel bomen“, ook niet als het om gezonde en zelfs monumentale bomen gaat. Wel als het op de A27 gaat, maar dat is een project van het rijk. Maar niet als het de gemeente zelf is die bomen ondergeschikt maakt. Zie het belachelijke project om een flat toe te staan op het Rachmaninoffplantsoen en de kap van 67 bomen tussen de Einsteindreef en de Ivoordreef. Zie ook het belachelijke project om een gezonde boom ouder dan 80 jaar te kappen ten behoeve van de bouw drie aaneengesloten woningen pal langs het net aangelegde park langs de Oosterspoorbaan binnen de lawaaizone van de sneltram en het spoor (ondanks negatief advies van de commissie welstand!).

Alles moeten wijken voor de geldzucht van projectontwikkelaars en van de gemeente zelf, ook monumentale bomen. Want bomen kosten de gemeente alleen maar geld en nemen bovendien de plaats in van nieuwbouw waaraan flink verdiend kan worden.

Om deze winstgevende roofbouw goed te praten beweert de gemeente zich voor te nemen om 60.000 nieuwe bomen te planten, maar (a) daar wordt het geld niet voor uitgetrokken en (b) wordt niet eens onderzocht waar al die 60.000 bomen dan moeten staan. Dat voornemen is dus een ordinaire leugen.

Een ander argument om nieuwbouw in elke situatie te laten prevaleren boven het belang van het behoud van bomen is dat uit onderzoek zou zijn gebleken dat er een enorme woningbehoefte bestaat. Ook dat argument is niet oprecht.

In de eerste plaats heeft de gemeente in de afgelopen tientallen jaren massaal betaalbare (sociale) huurwoningen gesloopt en doet de gemeente dat nog steeds. Woningnood wordt dus gecreëerd om een argument te hebben voor meer en meer nieuwbouw.

In de tweede plaats vindt al die nieuwbouw helemaal niet plaats ten behoeve van woningzoekenden die al 10 jaar op de lijst staan van woningzoekenden, maar ten behoeve van iedereen die genoeg geld heeft om torenhoge huren en koopprijzen te betalen. Ook al zijn dat kopers en huurders uit alle delen van Nederland en Europa, die helemaal niet in Utrecht hoeven te wonen. In Den Haag,  Amsterdam of Rotterdam werken bijvoorbeeld of gewoon graag een tweede of derde huis willen, een pied a terre in een leuke stad.

Hoe komt Utrecht er dan bij dat er zo’n enorme woningbehoefte is in het jaar 2040? Dat is heel eenvoudig. Voor de berekening van die woningbehoefte wordt eerst een inventaris gemaakt van al harde en zachte bouwplannen tot 2040. Vervolgens wordt berekend hoeveel
extra bewoners dat oplevert en dat is de zogenaamde “berekende woningbehoefte”!

Voor alle duidelijkheid: die “berekende woningbehoefte” heeft dus niets te maken met de behoefte van woningzoekers die in Utrecht geboren en opgegroeid zijn of daar werken. Zo stelt de gemeente dat voor, maar dat is dus ook weer een leugen. Woningzoekers die in Utrecht geboren en opgegroeid zijn moeten gewoon oprotten als ze de huren en koopprijzen niet kunnen betalen van de nieuwbouw. Dat is het beleid van de gemeente. Al jaren.

Kortom: zeg maar dag tegen de bomen, bloemen en dieren en tegen het klimaat, want verdienen aan de nieuwbouw en verdienen aan de woningnood staat in Utrecht al jaren voorop. Ook bij GroenLinks en de PvdA die in de gemeenteraad braaf achter hun wethouder gaan staan die op zijn beurt braaf achter de heren projectontwikkelaars en hun ambtelijke vrienden staat.