Groen voor poen

“De hele stad wordt groener en gezonder en er zijn en blijven rustige plekken in de stad” De stad groeit naar 400.000 inwoners in 2027 en mogelijk tot 450.000 inwoners in 2040. Daar zijn niet alleen meer woningen voor nodig, maar ook meer groen. “De stad van de toekomst is een gezonde stad en een gezonde stad is een groene stad. In het groen kunnen we spelen en liggen, groen zorgt ervoor dat onze stad koel blijft en regenwater beter kan opnemen. In deze visie is opgenomen dat er veel meer groen komt in de stad, ook in bestaande wijken. Dat groen begint als je de voordeur uitloopt en loopt via heggen, plantsoenen en parken naar de prachtige landschappen aan de rand van de stad: 200 hectare in de honderden straten in de bestaande stad, 250 hectare in onder andere parken en 250 hectare aan landschap aan de rand van de stad”, aldus de vrome praatjes van de gemeente  als het gaat over de Ruimtelijke Strategie Utrecht 2040.

Vrome door reclamejongens- en meisjes verzonnen praatjes die haaks staan op de praktijk van het beleid van de gemeente. De praktijk is dat het groen in de stad bezig is in snel tempo te verdwijnen en dat er van voornemens om de stad groener te maken niets terecht komt. Allemaal leugens om meer aan de grond te kunnen verdienen, want bouwgrond brengt meer op dan grond voor groen. Wat er nog aan groen is wordt domweg te gelde gemaakt door de grond duur te verkopen als bouwgrond.

De gemeente roept dat er meer grote bomen moeten komen om de stad klimaatbestendig te maken, de praktijk is dat grote bomen worden vervangen door sprietjes en struiken omdat grote bomen in de weg staan aan nieuwbouw, verkeersreconstructies, leiding en kabels en het onderhoud zo duur is. De herplantplicht die bedoeld is om het aantal bomen minimaal gelijk te houden wordt door de gemeente ontdoken door struiken en klimop als compensatie te accepteren en zelfs struiken die er al jaren staan te accepteren als herplant voor nog te kappen bomen. Zie de kapvergunning voor de boom bij de Heerensociëteit.

Wat de gemeente bedoelt met meer groen wordt pijnlijk duidelijk bij de plannen voor een 70 meter hoge flat op het Rachmaninoffplantsoen tussen twee andere hoge flats. Daar worden een aanzienlijk aantal bomen aan opgeofferd en het gaat ten koste van wat er van het Hommelbos over is. Oplos­sing van de gemeente: een openbaar park bovenop de 70 meter hoge flat bij wijze van compensatie! Een “park” dus van 24 bij 24 meter, want dat is beoogde footprint van de flat. Nog een meevaller dat de gemeente niet voorstelt het park ondergronds aan te leggen, onder de parkeergarage wel te verstaan.

In het kader van de herinrichting Amsterdamsestraatweg (waar het autoverkeer gewoon 50 km mag blijven rijden omdat het er zoveel zijn) wil de gemeente ook al meer groen op straat. Om te beginnen om alle bomen (103 bomen) tot de Marnixlaan te kappen. Logisch want die beginnen al wat groter te worden en als ze een dwarsdoorsnede van 15 cm hebben heb je daar een kapvergunning voor nodig. Om dat te voorkomen worden ze dus weggehaald als ze bijna 15 cm zijn. Om vervangen te worden door sprietjes die dan over 10 jaar weer tijdig weggehaald worden.

En dan de klucht over Roost op het Paardenveld. Eerst beweren dat de vergunning maar tijdelijk is en dat er toch geen bomen voor hoefden te worden gekapt en als dan de 5 jaar voorbij zijn werpt D66 zich op om Roost toch nog een tijdje te laten blijven. De waarheid is dat de gemeente het zogeheten “Park Paardenveld” vol  wil bouwen. Al weer, omdat bouwgrond meer opbrengt dan groen. Maar zolang daar geen concrete plannen voor zijn mag het groen blijven, maar dan wel met die tijdelijke houten kroeg erop.  Alsof het niet erg genoeg is dat het Smakkelaarsveld naar de filistijnen is en het Daalsepark er ook al aan moet geloven.